"O Melanii, Melchiorze i panu Przypadku" - historia dla nieśmiałych dużych i małych

Mówią, że nie należy oceniać książki po okładce, ale moim zdaniem, w przypadku książek dla dzieci okładka ma duże znaczenie i często jest pierwszym czynnikiem, który ma ogromny wpływ na nasz wybór. Tak też było w przypadku prezentowanej dzisiaj książki, która urzekła mnie od pierwszego spojrzenia na cudne dwie świnki nieśmiało zerkające na czytelnika z okładki.

Melania Kopytko była ogromnie nieśmiałą świnką, która wstydziła się wszystkiego, a najbardziej swojej własnej nieśmiałości, którą przed każdym wyjściem z domu skrywała pod wielkim kapeluszem i ciemnymi okularami. Melchior Knurek również był bardzo nieśmiały, a jego nieśmiałość "wyłaziła z każdej dziurki od guzika przy jego bordowym sweterku, wyskakiwała zza okularów w metalowej oprawce i płomiennie czerwonych uszu". Melania i Melchior byli sąsiadami, mijali się czasami na klatce schodowej lub w osiedlowym sklepiku, ale z obawy przed śmiesznością nie byli w stanie nawet do siebie chrumknąć, chociaż "Melania czuła, że Melchior jest kimś, kto jak nikt inny potrafiłby ją zrozumieć, zaś Melchiora w Melanii urzekało wszystko - od tłustych kopytek po figlarny loczek na szczecince." I z pewnością sytuacja nie uległaby zmianie do dnia dzisiejszego, gdyby nie przypadek, a właściwie Przypadek, ściślej mówiąc wynalazca Eligiusz Przypadek i jego ukochane elektryczne podgrzewacze do butów. Na pozór błahe zwarcie w instalacji elektrycznej na zawsze odmieniło losy świnki i prosiaka mieszkających w Świnkoujściu w różowej kamienicy przy ulicy Zdobywców Rzeźni 18. Wprawdzie nie przestali być nieśmiali, ale teraz wstydzą się razem :-)

"O Melanii, Melchiorze i panu Przypadku" jest krótką ciepłą historyjką o wielkiej nieśmiałości, która ma ogromny wpływ na życie osobników nią dotkniętych - sprytnie skrywana może sprawiać wrażenie zarozumialstwa, może być również przyczyną izolacji społecznej i ucieczki w różne pasje. Jest to również opowieść o mylących pozorach, wpływie przypadku na ludzkie (świńskie) życie i wreszcie... o miłości. Może być ona wspaniałym punktem wyjścia do rozmowy z dzieckiem o emocjach. Dzieci mogą utożsamiać się z głównymi bohaterami, przez co łatwiej im zrozumieć własne zachowanie, a i niejeden dorosły odnajdzie w Melanii i Melchiorze pokrewne dusze.

Książka jest bardzo ładnie i starannie wydana. Ma przyjemną w dotyku okładkę z niezauważalnymi na pierwszy rzut oka szczegółami oraz zszywane strony z dość grubego matowego papieru. Całość została napisana i zilustrowana we wspaniały pełen humoru sposób, co zapewnia radość podczas czytania i sprawia, że wielokrotnie po nią sięgamy. Na uwagę zasługują bardzo kolorowe ilustracje Pawła Pawlaka (autora książki "Ignatek szuka przyjaciela"), które wspaniale obrazują emocje bohaterów i mimo mnogości serduszek nie są ani trochę kiczowate.Książkę polecamy wszystkim nieśmiałym, zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Prosta historia spodoba się już młodszym przedszkolakom (Różyczka jest nią zachwycona), zaś starsze dzieci będą w stanie lepiej zrozumieć jej istotę.

Niepozorne podgrzewacze, które poza butami potrafią przypadkowo podgrzać uczucia :-)

Tytuł: O Melanii, Melchiorze i panu Przypadku

Tekst: Roksana Jędrzejewska-Wróbel

Ilustracje: Paweł Pawlak

Wydawnictwo Bajka

Cena okładkowa: 24,90 zł



Wpis powstał w ramach projektu Przygody z książką 4. Zapraszamy do odwiedzenia pozostałych blogów biorących w nim udział.