"Żubr Pompik", czyli co w puszczy piszczy

Żubr Pompik to bohater książek oraz serialu dla dzieci, stworzony przez Tomasza Samojlika, doktora nauk biologicznych, zajmującego się historią przyrody Puszczy Białowieskiej. Dotychczas czytałyśmy trzy książki z serii "Żubr Pompik. Wyprawy" (recenzja tutaj) i Różyczka obdarzyła Pompika oraz całą żubrzą rodzinę wielką sympatią. Dlatego też, z ogromną przyjemnością i zaciekawieniem sięgnęłyśmy po serię "Żubr Pompik", cykl, który powstał wcześniej od wspomnianych "Wypraw". W nasze ręce trafiły dwa z czterech zbiorów opowiadań, "Żubr Pompik. Tropy na śniegu" oraz "Żubr Pompik. Zapach wiosny".

Żubr Pompik. Tropy na śniegu

"Tropy na śniegu" to pierwsza książka z serii przygód małego żuberka. Pompik pojawia się na świecie, a ponieważ urodził się jesienią, jest najmniejszym żubrem w stadzie i nie może się bawić ze swoimi kuzynami, którzy są silniejsi i szybsi od niego. Ciekawy świata żuberek z ogromnym zainteresowaniem oddaje się natomiast poznawaniu puszczy i jej mieszkańców. Dowiaduje się, jak zwierzęta przygotowują się do zimy, wraz z łosiem odwiedza bagno, zachwyca się pierwszym śniegiem i śledzi tropy pozostawione na śniegu, poznaje przysmaki i sposoby zdobywania pożywienia przez inne zwierzaki, odkrywa bogactwo zwierząt zamieszkujących powalone drzewo oraz zagląda do wnętrza dziurawej lipy. Wreszcie przestaje być najmłodszy na polanie, gdyż w rodzinie pojawia się kolejny maluszek, jego siostra Polinka.

Żubr Pompik. Zapach wiosny.

W tym tomiku Pompik spełnia się jako starszy brat. Dowiaduje się, że dzięki barwom ochronnym niektóre zwierzęta są niewidoczne. Zabiera siostrzyczkę na leśne przechadzki, by pokazać jej otaczający świat. Przeżywają niezbyt miłe spotkanie z rakiem, znajdują gniazdo, które nie należy do ptaka, próbują ustalić, czym pachnie wiosna, identyfikują nieznane dotąd odgłosy puszczy, poznają sposób na dokuczliwe meszki, spotykają bobra i jelenia na rykowisku, dowiadują się, dlaczego pająk nie wplątuje się we własną pajęczynę, ile potrafi zjeść ryjówka, jak to możliwe, że nietoperze widzą w ciemnościach. Ostatecznie oddają się śniegowemu szaleństwu.

Pompik jest wyjątkowym żuberkiem, cechują go dziecięca ciekawość świata i dociekliwość, pozytywne nastawienie do innych mieszkańców puszczy i chęć pomagania. To, co nam się podoba, w wykreowanych przez Tomasza Samojlika bohaterach, to fakt, że żubry, i pozostali mieszkańcy lasu, choć na kartach książek porozumiewają się ludzkim głosem, nie są ucieleśnieniem ludzi, lecz prawdziwymi zwierzętami z ich zwierzęcą codziennością, troską o zdobycie pożywienia czy zapewnienie sobie i swej rodzinie schronienia. Dzięki temu, czytając krótkie, zabawne historyjki, możemy, niejako mimowolnie, poznać polską przyrodę, w tym cechy charakterystyczne i zachowanie wielu leśnych zwierzaków, o których istnieniu do tej pory tylko słyszeliśmy, albo nie mieliśmy pojęcia.

Książki są bardzo wciągające, napisane i zilustrowane w sposób atrakcyjny dla przedszkolaków i dzieci z pierwszych klas szkoły podstawowej, ale czytający rodzic również nie będzie się nudzić. Nam pełne humoru opowiadania przypadły do gustu i chętnie poznamy dalsze przygody Pompika i jego rodziny.

Polecamy serdecznie wszystkim małym wielbicielom przyrody.



Tytuł: Żubr Pompik. Tropy na śniegu; Żubr Pompik. Zapach wiosny
Tekst i ilustracje: Tomasz Samojlik
Wydawnictwo Media Rodzina
Seria wydawnicza: Żubr Pompik
Cena okładkowa: 29 zł

Napracowałam się, żeby napisać dla Ciebie ten post. Teraz liczę na Ciebie. Pomóż mi, proszę, współtworzyć to miejsce. Będzie mi miło, jeśli pozostaniemy w kontakcie. Możesz:

• Zostawić komentarz. Dla Ciebie to chwilka, a dla mnie ogromna przyjemność i motywacja do dalszej pracy.
• Polubić mój fanpage na Facebooku, aby być na bieżąco.
• Jeśli ten tekst Ci się spodobał, podziel się nim ze znajomymi.